Wraz z początkiem 2019 roku, w życie wszedł szereg istotnych zmian w zakresie cen transferowych. Jak wynika z uzasadnienia do ustawy zmieniającej przepisy, celem wprowadzonych zmian było uproszczenie dotychczasowej regulacji oraz dostosowanie jej do zmieniającego się otoczenia prawnego i gospodarczego, a także uwzględnienie dorobku OECD. Ilość zmian jest znaczna i część z nich zapewne zostanie odebrana pozytywnie – jak choćby wprowadzenie tzw. bezpiecznych przystani (safe harbour). Nie brakuje natomiast także zmian, które nakładają dodatkowe obowiązki, z których należało będzie się wywiązać przygotowując dokumentację cen transferowych za 2019 według nowych przepisów.
Mniej podatników przygotuje dokumentację cen transferowych za 2019
Zmianą, z której ucieszy się duża część podatników jest modyfikacja mechanizmu ustalenia obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych. Dotychczas, przy ocenie tego, czy w stosunku do danej transakcji należy sporządzić dokumentację TP, należało wziąć pod uwagę poziom przychodów i kosztów podatnika, a także wartość transakcji. Oznaczało to w praktyce dwustopniowy mechanizm weryfikacji obowiązku dokumentacyjnego, zależny od dwóch kryteriów.
Nowe przepisy zmieniają mechanizm w ten sposób, że obecnie jedynym kryterium, które należy brać pod uwagę przy ocenie obowiązku dokumentacyjnego jest kryterium wartości transakcji. Jednocześnie nowe przepisy podwyższają dotychczasowe progi wartości w tym zakresie, i obecnie limity dla poszczególnych transakcji wynosić będą:
- 10.000.000 zł w przypadku transakcji towarowych i finansowych oraz
- 2.000.000 zł w przypadku transakcji usługowych i innych transakcji.
Zmiana w zakresie mechanizmu ustalania obowiązku dokumentacyjnego z pewnością wpłynie na to, że część podatników dotychczas sporządzających dokumentację już tego obowiązku uniknie. Należy jednak mieć na uwadze to, że rezygnacja z dotychczasowego kryterium wartości przychodów i kosztów oznaczać może, że część podatników zwolnionych z obowiązku sporządzania dokumentacji właśnie ze względu na brak osiągnięcia progów kwotowych w tym zakresie, w świetle nowych przepisów będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji właśnie z uwagi na przekroczenie progu wartości transakcji.
Dokumentacja cen transferowych za 2019 – termin na jej złożenie
Dobrą wiadomością jest także przedłużenie terminów na złożenie oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych (Local File) oraz informacji o cenach transferowych. W świetle nowej regulacji termin wynosić będzie 9 miesięcy liczonych od zakończenia roku podatkowego. Jednocześnie przedłużeniu uległ także termin przygotowania grupowej dokumentacji cen transferowych (Master File), który wynosić będzie obecnie 12 miesięcy liczonych od zakończenia roku podatkowego.
Dokumentacja Local File – dodatkowe elementy
Nowe przepisy wprowadzają także dodatkowe obowiązki w zakresie elementów przygotowywanej przez podatników dokumentacji cen transferowych. W stosunku do dokumentacji lokalnej najważniejszą zmianą jest obowiązek przygotowania analiz porównawczych (benchmark) dla wszystkich transakcji podlegających obowiązkowi dokumentacyjnemu. Wyjątek od tej zasady, pod pewnymi warunkami, przewidziany jest jednak dla usług o niskiej wartości dodanej oraz pożyczek.
Dla przypomnienia, w poprzednim stanie prawnym obowiązek ten ciążył wyłącznie na podatnikach przekraczających określony próg przychodów bądź kosztów. Oznacza to przede wszystkim, że dokumentacja lokalna sporządzana w oparciu o nowe przepisy powinna zawierać odniesienie określonej ceny do wyników analizy porównawczej oraz uzasadnienie ewentualnych odchyleń. Na obowiązek uwzględnienia w dokumentacji Local File analizy benchmarkingowej zwrócić uwagę powinni zwłaszcza podatnicy dokonujący aktualizacji dokumentacji przygotowanej w latach ubiegłych.
Analiza cen transferowych – uzasadnienie rynkowego charakteru transakcji według nowych zasad
Znowelizowane przepisy ujednolicają dotychczasową terminologię odnoszącą się do zagadnienia weryfikacji rynkowego charakteru ceny transferowej. Do przepisów wprowadzone zostało nowe pojęcie – analiza cen transferowych, które obejmuje analizę porównawczą oraz analizę zgodności. Zasadą w świetle nowych przepisów będzie przygotowanie analizy porównawczej w oparciu o dane wewnętrzne dotyczące transakcji z podmiotami powiązanymi i niepowiązanymi. Jeżeli dla danej transakcji nie będzie możliwe przygotowanie analizy porównawczej lub nie będzie to właściwe z uwagi na zastosowaną przez podatnika metodę weryfikacji cen transferowych (np. metodę wyceny), należało będzie w takiej sytuacji przygotować. „analizę zgodności” wykazującą zgodność warunków, na jakich została zawarta dana transakcja kontrolowana z warunkami rynkowymi. Szczegóły w tym zakresie zdecydowano doprecyzować w rozporządzeniach, które znajdują się pod tym linkiem dla podatników CIT oraz tym linkiem dla podatników PIT.
Zmiany w grupowej dokumentacji Master File
Zmianie uległy także przepisy w zakresie związanym z grupową dokumentacją cen transferowych (Master File). Obecnie, do przygotowania dokumentacji Master File będą zobowiązani wyłącznie podatnicy zobligowani do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych należący do grupy kapitałowej:
- dla której sporządzane jest skonsolidowane sprawozdanie finansowe,
- której skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku obrotowym kwotę 200.000.000 PLN lub jej równowartość w innej walucie.
Znacznym ułatwieniem jest także możliwość wypełnienia obowiązku posiadania dokumentacji Master File w efekcie wykorzystania dokumentacji przygotowanej przez inny podmiot należący do grupy. W takim przypadku podatnik, który skorzysta z takiej możliwości nie będzie zmuszony przygotować dokumentacji we własnym zakresie.
Dokumentacja cen transferowych za rok 2018 a nowe przepisy
W odniesieniu do transakcji lub innych zdarzeń realizowanych z podmiotami powiązanymi w roku 2018, zarówno stwierdzenie zakresu obowiązków nałożonych na podatnika w zakresie cen transferowych, jak również szczegółowy zakres poszczególnych obowiązków, należy określić na podstawie regulacji ustawowych i rozporządzeń obowiązujących w 2018 roku. Oznacza to, że co do zasady podatnik przygotowując dokumentację za 2018 r. powinien opierać się na przepisach z 2018 r.
W odniesieniu do roku 2019 przewidziane zostało jednak specyficzne rozwiązanie – zgodnie z przepisami przejściowymi istnieje możliwość wyboru nowych przepisów (obowiązujących od 1 stycznia 2019 r.) do wszystkich transakcji kontrolowanych realizowanych w 2018 roku. W przypadku dokonania takiego wyboru, do całości dokumentacji mają zastosowanie nowe przepisy. Podatnicy powinni więc rozważyć, która regulacja będzie dla nich korzystniejsza i w oparciu o którą będą w stanie przygotować dokumentację przy mniejszym nakładzie pracy, bądź nawet będą w stanie uniknąć obowiązku jej przygotowywania.
Formularze CIT/TP i PIT/TP a formularz TP-R
Zmiana przepisów wprowadziła także nowy formularz ,,informacji o cenach transferowych” (TP-R). Zastąpi on dotychczas składane uproszczone sprawozdania PIT/TP i CIT/TP. Co istotne – nowy formularz będzie miał zastosowanie wyłącznie do lat podatkowych rozpoczynających się po 1 stycznia 2019 r., a więc dopiero do dokumentacji składanej za rok 2019. Oznacza to, że za rok 2018 podatnicy będą musieli złożyć uproszczone sprawozdanie na formularzu CIT/TP lub PIT/TP, o ile na podstawie przepisów obowiązujących w 2018 r. byliby do tego zobowiązani.
Na obowiązek w tym zakresie nie ma wpływu ewentualny wybór możliwości stosowania przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w swoich wyjaśnieniach, które można znaleźć pod tym linkiem – przepisy przejściowe nie dotyczą bowiem informacji o cenach transferowych (TP-R).
Podatkowa bezpieczna przystań (safe harbour) – Kiedy nie można zakwestionować ustalonych cen (warunków transakcji)?
W nowych przepisach wprowadzono także tzw. zasadę safe harbour – a więc takie sytuacje, w których organy podatkowe nie mogą kwestionować przyjętych zasad rozliczeń. Oczywiście, o ile zastosowano się do wytycznych wskazanych w ustawie.
Pierwszym przykładem takiej bezpiecznej przystani (safe harbour) jest określenie zasad opodatkowania pożyczek od wspólników. W ustawie o CIT i PIT wprowadzono przepisy, zgodnie z którymi, organy podatkowe nie będą kwestionować wysokości ustalonych odsetek w ramach umów pożyczek jeżeli zostały one określone zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów. Więcej o bezpiecznych pożyczkach przeczytać można w moim artykule „bezpieczne oprocentowanie pożyczki od wspólnika„.
Kolejna „bezpieczna przystań” dotyczy tzw. usług o niskiej wartości dodanej. Jeżeli w stosunku do takich usług, wynagrodzenie jest ustalane na zasadzie koszt plus (a więc, de facto jako zwrot poniesionych kosztów + określony procent marży) i spółka świadcząca określone usług lub je kupująca ma stosowną dokumentację (uproszczoną w stosunku do standardowej dokumentacji cen transferowych) wtedy organy podatkowe nie będą kwestionować przyjętych zasad rozliczeń. Diabeł jak zawsze tkwi w szczegółach – po pierwsze w liście usług o niskiej wartości dodanej, a po drugie w wysokości marży.
Lista usług o niskiej wartości dodanej została wskazana w załączniku do ustawy o PIT/CIT. Wśród takich usług znalazły się m.in. usługi w zakresie księgowości, finansów czy HR, które spełniają dodatkowe wymogi. Wysokość marży to natomiast maksymalnie 5% – w przypadku, gdy mówimy o podmiocie kupującym usługi i minimalnie 5% gdy mówimy o podmiocie sprzedającym usługi. Konieczne jest także spełnienie dodatkowych warunków, o których wkrótce napiszemy.
****
Jeżeli masz pytania o dokumentację cen transefrowych za 2019 lub 2018 lub szukasz kogoś, kto przygotuje ją dla Ciebie – pisz śmiało! Możesz zostawić komentarz lub napisać do mnie maila!
[ssba-buttons]
